Rozważania do I tajemnicy radosnej różańca

Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie

Łk 1, 26-38

W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami".

Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca". Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?" Anioł Jej odpowiedział: Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swojej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego". Na to rzekła Maryja: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według Twego słowa!" Wtedy odszedł od Niej anioł.

Rozważanie

Anielskie przesłanie skierowane do Maryi

W duchu udajemy się do Nazaretu. Maryja pogrążyła się właśnie w głębokiej modlitwie, w tęsknym oczekiwaniu na Mesjasza. Nagle Jej izdebkę rozjaśnia nadprzyrodzona światłość. Gabriel, jeden z najdostojniejszych aniołów, został posłany do Najświętszej Maryi Panny z Boskim przesłaniem i misją z nieba. Oto jedna ze skromnych panien, jedna z niepozornych służebnic staje się centralnym punktem tego niezwykłego wydarzenia. Bóg nie patrzy na wygląd zewnętrzny, lecz na wnętrze, na piękno i bogactwo duszy. Anioł pozdrawia Najświętszą Pannę. Najpierw pozdrawia. Zwróćmy uwagę na głęboki szacunek księcia anielskiego wobec tego Dziewczęcia. Gabriel patrzy na Maryje jako na swoją Panią i Królową, bo i dla aniołów nadchodzi nowa epoka. Wcielenie Syna Bożego jest także ich radością i chwałą. Zgodnie z nauką wielu doktorów Kościoła, Bóg złożył aniołom obietnicę, że Jego Syn Jednorodzony przyjmie kiedyś ludzką naturę i jako Bóg-Człowiek będzie ich Królem i Panem; Jemu będą oni składać hołdy, cześć i uwielbienie. Dobrzy aniołowie podporządkowali się woli Boga, okazując gotowość uwielbienia i składania hołdu Synowi Bożemu. Złożona przez aniołów obietnica oddania hołdu Synowi Bożemu i Jego Matce przyniosła im wieczne szczęście. Lucyfer ze swymi stronnikami, uniesiony pychą, odmówił złożenia oczekiwanego hołdu i został strącony z nieba w czeluście piekielne. Odtąd szczególną nienawiścią pała on do Chrystusa i Jego Świętej Matki, nienawidzi również Maryjnych czcicieli.
Dobrzy aniołowie znaleźli w Chrystusie swego Króla, a w Jego Matce swoją Królową. „Królowo Aniołów" -pozdrawiamy Maryję w Litanii loretańskiej Okazują oni radosną gotowość uwielbienia Wcielonego Syna Bożego oraz uznania i pozdrawiania Jego Matki jako swojej Pani i Królowej. Wiarołomni aniołowie odmawiają składania hołdu i uczczenia Najświętszej Maryi Panny.
Dopóki biedni, grzeszni ludzie czczą i pozdrawiają Matkę Bożą, możemy mieć nadzieję, że nie spotka ich zagłada. Jeśli ktoś z wiarą pozdrawia Najświętszą Maryję Pannę, wówczas sprzeciwia się szatanowi i przyłącza się do zastępu dobrych duchów.

Odpowiedź Najświętszej Maryi Panny

Po krótkiej rozmowie z aniołem Maryja mówi: ,,Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według Twego słowa". Była to odpowiedź, na którą anioł czekał z nabożnym skupieniem. Była to najdonioślejsza i najświętsza wypowiedź, jaka kiedykolwiek padła z ust człowieka. Pragniemy podziękować Matce Bożej za tę odpowiedź, za wyrażenie zgody na swe Boże Macierzyństwo. Tej odpowiedzi udzieliła Ona z wiarą, z pokorą i niezmierzoną miłością. Z wypowiedzi tej poznajemy usposobienie Serca Maryi. Od Niej pragniemy się uczyć odpowiadania na Boże polecenia, życzenia i zrządzenia z pełnym pokory i miłości przyzwoleniem. W odpowiedzi Maryi mieści się godna podziwu i sprawiająca cuda wiara. Spróbujmy myślami wniknąć w duszę Maryi. Kształtowała się ona w klimacie starotestamentowego sposobu pojmowania Boga. Maryja wierzyła w jednego Boga. Obecnie anioł wprowadza Ją w wielkie tajemnice Nowego Testamentu. W tych kilku chwilach Maryja dowiaduje się o tym, o czym jeszcze nie dowiedział się żaden człowiek: że ten Bóg Najwyższy ma równego co do istoty, Odwiecznego Syna, że Trzecia Osoba Boska - Duch Święty - sprawi w Niej, Dziewicy, Cud Wcielenia, że Syn Najwyższego zostanie jednocześnie Jej prawdziwym Synem i że On będzie Mesjaszem, Odkupicielem ludzkości. Jak dotąd były to nieznane tajemnice Boże. Maryja nie zwątpi jednak ani na chwilę. Uwierzy bezzwłocznie słowom anioła. Z Jej strony była to godna podziwu wiara. Nic dziwnego, że Elżbieta, matka Jana Chrzciciela, wysławia Maryję słowami: „Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła!".
O Maryjo, módl się za mnie o tak żywą, mocną i niewzruszoną wiarę!

Słowo Przedwieczne - Syn Boży

Przyzwolenie Maryi spowodowało zdecydowaną zmianę w dziejach ludzkości. Oto teraz otworzy się niebo i w okamgnieniu dokona się ten największy cud za sprawą Ducha Świętego, cud, który św. Jan Ewangelista wyrazi słowami: „A Słowo ciałem się stało i zamieszkało między nami". W tym momencie wszystkie niebieskie duchy uwielbiają Boga wcielonego w łonie Najświętszej Dziewicy ze świętą bojaźnią i nabożnym zachwytem. Wspólnie z nimi módlmy się o głęboką pokorę serca i okazanie gotowości spełnienia wszystkiego tego, czego Bóg od nas oczekuje.

Módlmy się.

Boski Zbawicielu, dzieło zbawienia, które rozpocząłeś swoim Wcieleniem i wypełniłeś na krzyżu, prowadzisz dalej w Najświętszym Sakramencie. To pełne łaski misterium uobecnia się tutaj nieustannie wśród nas. Podobnie jak na słowo Dziewicy obrałeś sobie pod Jej Sercem mieszkanie, tak na słowa konsekracji swoich kapłanów zstępujesz nieustannie na ziemię. Uobecniasz się z tą samą ludzką naturą, którą przyjąłeś z Maryi. Jako Baranek ofiarny zamieszkujesz wśród nas w tabernakulum. Uwielbiamy Cię, Panie Jezu Chryste, i wysławiamy Ciebie w sakramencie Twojego Ciała. Tak jak tajemnica nazaretańska, tak i to misterium sakramentalne jest ukryte przed oczami tego świata i dostępne jedynie oczom człowieka wierzącego. Dlatego Maryję wysławiamy słowami: ,,Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła".

Amen.

Niebieski Ojcze, zgodnie z Twoją wolą wyrażoną w przesłaniu anioła, Twój Syn Jednorodzony stał się człowiekiem w łonie Najświętszej Dziewicy Maryi. Wysłuchaj naszych próśb i dozwól nam znaleźć u Ciebie wsparcie za Jej orędownictwem, ponieważ z wiarą uznajemy Ją za prawdziwą Matkę Boga.

Amen.

Źródło: "Nabożeństwo Pierwszych Sobót. Propozycja Pastoralna", wyd. Apostolicum, Ząbki, 2006.