Ołtarz główny powstał około 1710 r. w związku z zakończeniem budowy kościoła. Jest zbudowany w formie przyściennej i posiada dwie kondygnacje, został wykonany z drewna polichromowanego i złoconego.
W dolnej części ołtarza znajduje się tabernakulum z Najświętszym Sakramentem oraz wykonana z marmuru mensa ołtarza. Obok tabernakulum na predelli umieszczone jest sześć świeczników wykonanych w stylu eklektyzmu na dwóch z nich widnieje data 13.VI. 1899 r. (dzień 13.VI. jest poświęcony św. Antoniemu i jest odpustem w tej świątyni). Nad tabernakulum znajduje się rzeźba baranka na księdze.
W głównej części ołtarza umieszczono barokowy obraz olejny na płótnie pt.: „Wizja św. Antoniego” autorstwa Michaela Willmanna. Obraz przedstawia św. Antoniego z Padwy, który adoruje Rodzinę Świętą. Nad obrazem połączone litery S i A, które oznaczają św. Antoniego (łac. Sanctus Antonius). Po obu stronach obrazu św. Antoniego znajdują się figury św. Ambrożego biskupa i św. Augustyna biskupa z warsztatu Jana Jerzego Urbańskiego.
W górnej części ołtarza znajduje się obraz przedstawiający Madonnę z dzieciątkiem wśród Aniołów. Został on umieszczony w tym miejscu po roku 1947 r. pierwotnie znajdował się tutaj obraz Boga Ojca i Ducha św. Po prawej stronie obrazu znajduje się figura św. Klary z Asyżu a po lewej stronie prawdopodobnie św. Matyldy z Hackeborn. Nad obrazem jest napis 1900 VIII i nieczytelny napis jest to prawdopodobnie data renowacji ołtarza. W zwieńczeniu ołtarza figura św. Michała Archanioła z mieczem walczącego z szatanem.
.png)
